نوجوانان را باور کنید

ورود به بزرگسالی، می تواند زمان درگیری و کشمکش برای نوجوانان و خانواده شان باشد . نوجوان به سرعت دچار تغییرات فیزیکی و عاطفی می گردد ، پس والدین و اطرافیان نیز باید برخوردشان را متناسب با تغییرات او تعدیل نمایند ، به این ترتیب روابط آنان وارد مرحله جدیدی می گردد . دراین دوران ، نوجوان بین تمایلش به آزادی و استقلال ، و نیاز به تحت حمایت خانواده بودن ، سرگردان است و برای رسیدن به این استقلال ، گام های متهورانه ای برمی دارد واگرچه والدین نیز مایلند فرزندشان فردی شاد و مستقل پرورش یابد اما با نگرانی نظاره گر او هستند و مجبورند این واقعیت را بپذیرند که اگر چه برای فرزندشان آرزوهایی در سرمی پرورانند اما ممکن است به واقعیت نپیوندد ، زیرا نوجوانان نیز برای خود آرزوهایی دارند.

وجود روابط مناسب والدین با نوجوانان ، به آنان دراین فراز و نشیب کمک خواهد کرد و رسیدن به این روابط ، نیازمند سعی و تلاش بیشتری است . آنچه که والدین می توانند انجام دهند:

1- اوقات بیشتری را با نوجوانتان بگذرانید.

اگرچه غالبا ترتیب دادن زمانی برای بودن با فرزندان مشکل است ( زیرا نوجوانان مایلند بیشتر اوقاتشان را با دوستانشان سپری کنند) اما با کمی صبر و حوصله و انعطاف بیشتر در برخورد با مسأله ، این زمان به دست خواهد آمد. دراینجا اوقات به خاصی را به شما پیشنهاد می کنیم :

زمان صرف غذا : حتی اگر گاهی اوقات اعضای خانواده با یکدیگر غذا صرف می کنند، شما می توانید در این فرصت در موفقیت ها، عقاید و سلیقه نوجوانتان سهیم باشید.

 در ماشین : بعضی اوقات که با نوجوانتان به جایی می روید ، سعی کنید در هنگام رانندگی فرصت مناسبی ایجاد کنید تا او با شما وارد گفت و گو شود ؛ زیرا بیشتر نوجوانان هنگامی که به آنان مستقیماً نگاه نشود ، راحت تر صحبت می کنند.

زمان خواب :  قبل از آنکه فرزندتان به خواب رود، رفتن به اتاق او و انجام یک گفت و گوی خودمانی و کوتاه می تواند برایش بسیار آرام بخش باشد.

زمان صرف عصرانه : بعدازظهرها به همراه فرزندتان به گردش بروید ( بهتر است محلی را انتخاب کنید که دوستان او معمولاً به آنجا نمی روند ، زیرا نوجوانان اغلب از اینکه دوستانشان آنان را با والدینشان ببینند مضطرب می شوند ).

2- به علایق او توجه نشان دهید و متقابلا خود را نیز با او در میان بگذارید :

به تماشای فعالیت های ورزشی و غیر ورزشی او بروید .

به همراه او به تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش بنشینید و به یاد داشته باشید برخورد منتقدانه نداشته باشید .

سعی کنید درکارها یا علایقتان ، او را به عنوان یک دوست بزرگسال شریک بدانید .

به همراه او به تماشای فیلمی که مورد علاقه هر دویتان است بروید و یا در مورد آن با یکدیگر صحبت کنید.

3- به نوجوان گوش فرا دهید:

وقتی نوجوانان با والدینشان صحبت می کنند، اغلب قبل از آنکه فرصتی برای بیان احساساتشان بیابند مورد پند و اندرز قرار می گیرند و این عمل نه تنها برقراری ارتباط را متوقف می سازد بلکه موجب دلسردی آنان دردستیابی به راه حل مناسب برای مشکلشان می گردد. سودمندترین واکنش برای کمک به نوجوانتان آن است که توجه و علاقه ی خویش را نسبت به شنیدن احساسش نشان دهید و راه را برای بیان احساساتش باز گذارید.

4- عشق و علاقه خویش را به فرزندتان نشان دهید:

برای آنکه کسی درک کند که دوستش دارید ، لازم است علاقه تان را به طور مستمر نشان دهید .

بیشتر اوقات به او بگویید که دوستش دارید .

گاهی اوقات غذایی را که دوست دارد برایش مهیا کنید .

بعضی اوقات ، هنگامی که به گردش یا پیاده روی رفتید چیزی برایش بخرید تا به او نشان دهید که به فکرش بوده اید.

برای کمک به نوجوانتان از تحمل هیچ زحمتی دریغ نورزید.

5- نوجوانتان را باور کنید:

این فرصت را به او بدهید که بداند در موقعیت سنی خاص و حساسی است .

نظر او  را در مورد بعضی چیزها که از آنها آگاهی دارد ، جویا شوید( برای مثال: تنظیم ویدیو،...)

کاردستی و آثاری از عکاسی یا نقاشی او را در معرض دید قرار دهید.

در یک دفتر یاداشت روزانه ، کارهای مهمی را که انجام داده است  یادداشت کنید.

اگر او مرتکب اشتباهی شد به این مطلب ایمان داشته باشید که دفعه بعد آن را بهتر انجام خواهد داد.

به خاطر داشته باشید:

اگر چه انجام موارد ذکر شده  نیاز به صرف وقت دارد و اغلب پیدا کردن این فرصت ها مشکل است ، اما حاصل کار، خودباوری بهتر نوجوانتان از خویش ، بهبود در رفتارش وبرقراری ارتباط با شما است.

به هر حال هر چقدر که او تلاش های شما را نادیده گرفته و یا حتی مورد تمسخر قرار دهد ؛ به این مطلب نیاز بیشتری است تا نوجوانتان بداند که شما او را دوست دارید و او را باور می کنید.

او نیاز به توجه فزاینده ای دارد .

گاهی اوقات از قالب شخصیتی والدین بیرون آمده و نقش یک دوست را با او داشته باشید.

حتماً به خاطرداشته باشید که کاری انجام ندهید تا او از شما سلب اعتماد کند، اگرچه او همیشه موجب جلب اعتماد شما نمی شود .

گاهی اوقات در خلوت ، زمانی را به یادآوری خاطرات و احساسات خود هنگامی که هم سن فرزندتان بودید، اختصاص دهید.

و به خاطر داشته باشید هیچ پدر و مادری کاملاً بی نقص  نیستند و ایده آل بودن به سادگی دست یافتنی نیست.

"تبیان"